کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا

نون حلال پدرم شد دعای مادرم نوکر تو باشم

همیشه توی روضه ها عطر سیب کربلا رو دلم میپاشم

پرچم مشکی و علم عکس زیبای حرم دخیل دعامه

تا که نشونم بکنی غرق خونم بکنی قلب زهرا جاشم

قلب زهرا مقصد نگاته اشک روضه مرحم لباته ساق عرش ایوون طلاته

**************************

دلم تو روضه ی حسین میره بین الحرمین میشه کربلایی

پر میزنه دور حرم زیر سایه ی علم مست میشه خدایی

سقا خونه میدون مشک با چشایی پر از اشک روضه میشه برپا

یه علقمه یه قتله گاه واسه من یه سرپناه ایوون طلایی

آرزومه کربلا خاک بشم مثل زهیر عاقبت پاک بشم باتو ساکن افلاک بشم

***************************

راز و نیاز هر دله یم غم رو ساحله فاطمی تباره

جزر و مد ابروی او هرجا گفتگوی او همتا نداره

نغمه ی دلربای لب یل هاشمی نسب خط امانه

یک نفره یه لشگره شاگرد حیدره شیره کاره زاره

بنفسی انت شان و مقامشه مثل یک کوه پشت امامشه به روی چشم فقط کلامشه

برچسب‌ها:

.............

به اذن و مدد خالق یکتا
به اذن نبی الله
به اذن علی عالی اعلی
به اذن همه ی عشق ، خداوند حیا حضرت زهرا
به اذن حسن ، آقای کریمان دو دنیا
به اذن و مدد خون خدا صاحب دل ها
و با رخصت از مرد علمدار حرم حضرت سقا
و اقیانوس غم و درد و بلا زینب کبری
اگر غرق غم و ماتم و دردید
اگر مثل خزان خسته و زردید
اگر از در خورشید جدا مانده و سردید
اگر هر چه مفاتیح نوشته ست به لب زمزمه کردید
بدانید
دوای غمتان غیر غبار حرم کرب و بلا نیست نگردید

الا صلّ علی کرب و بلا میکده ی محترم دوست
قسم بر کرم دم به دم دوست
قسم بر علم و بیرق مشکی غم دوست
به افراشتگی ابدی علم دوست
قسم بر برکات قدم دوست
به چشمان تر و غرق نم دوست
به گیسوی پر از پیچ و خم دوست
که فرموده خداوند :
دل هر که پریشان حسین شد حرم اوست

قسم بر حرمی که به هوایش دل غمدیده اسیر است
به دربار کریمی که به پایش کرم و جود فقیر است
به آن گنبد و گلدسته که پیشش همه افلاک حقیر است
و از جاه و جلالش
سر کعبه به زیر است
به زهرا که به فرموده ی حق خیر کثیر است
به حیدر که شهنشاه غدیر است
نوشته به در عرش
حسین بن علی بن ابی طالب امیر است

امیری که همه معتکف خانه ی اویند
همه ریزه خور خوان کریمانه ی اویند
همه گریه کن درد غریبانه ی اویند
و سرمست ز یک جرعه ی پیمانه ی اویند
گدای در مردانه و شاهانه ی اویند
چو شمعی است که جانها همه پروانه ی اویند
حسین کیست که عالم همه دیوانه اویند؟

حسین کیست ؟ حسین بن علی دلبر دلخواه
حسین نور ، حسین شمس ، حسین ماه
حسین اشک ، حسین خون ، حسین آه
حسین بر سر افلاک زده خیمه و خرگاه
به عرش و به زمین و به زمان شاه
حسین معنی فخر و شرف و جاه
حسین ذکر شب و صبح و سحرگاه
حسین عشق و نزدیک ترین راه به الله

حسین ای نمک خلقت هر عصر و زمانه
توئی باعث خلق همه ی خلق
توئی اصل و همه جز تو بهانه
به هر جای دلم هست ز داغ تو نشانه
تو ارباب و رعیت منم آقا
کرم کن ز خزانه
به مسکین قدیمی درت باز بده خرج و اعانه
که آواره ی عشق تو شدم شهر به شهر ، خانه به خانه

من و داغ غم عشق تو و خون جگری ها
من و یاد تو و حال و هوای سحری ها
من و عقده ی پرواز
نجاتم بده ای دوست ز بی بال و پری ها
نگاهی کن عزیزم به دل پشت سری ها
تو عشق منی و خسته ام از دور و بری ها

و جا مانده ام از قافله ی همسفری ها
مرا دربدرم کن که می ارزد غمت آقا
به پریشانی و آوارگی و دربدری ها

پریشانم و حیرانم و با دیده ی گریان
سر راه تو نشستم که شوم دست به دامان
اگر قابل راه تو بود جان
فدای تو کنم حضرت سلطان
فدای تو ... نه ... قربان غلامان و محبان
نگاهم کن و خاکم کن و بر خاک بغلطان
قسم می دهمت شاه شهیدان
من خسته و نالان و رجز خوان
من حافظ قرآن
به علمدار رشیدت
« شیر سرخ عربستان و وزیر شه خوبان
که بود صاحب عِلم و عَلَم و بیرق
و سیف و حشم و بار غم ، اندر
لقبش ماه بنی هاشم و عباس ابالفضل

که خون پیش قدم های شریف تو بریزم
ز دل ناله برآرم که عزیزم
الهی همه ایل و تبارم به فدایت
حسین جان همه ی دار و ندارم به فدایت
قسم می دهم ارباب خدا را
که مگذار به دل داغ طواف حرم کرب و بلا را...

برچسب‌ها:

ضعیفعالی

شیر سرخ عربستان و وزیر شه خوبان، پسر مظهر یزدان ، که بدی صاحب طبل و علم و بیرق و سیف و حشم و با رقم و با رمق اندر لب او ماه بنی هاشم وعباس علمدار و سپهدار و جهانگیر و جهان بخش و دگر نایب و سفا. شه با وفا ابوالفضل، صاحب لوا اباالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

دید کاندر حرم خسرو خوبان، شده بس ناله و افغان و پر از شیون طفلان، همه شان سینه زنان، نوحه کنان، موی پریشان، دل بریان، سوی عباس شتابان، که عمو جان چه شود جرعه ی آبی برسانی به لب سوختگان، کز عطش آتش بگرفته گلوی ما. شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

غضب آلود ز غیرت شد و عباس بشد موی تنش راست، زجا خواست، بخود گفت که عباس، تو اشجع به همه ناس، عجب از تو است که با این همه مردی و شجاعت، شود از صولت تو زهره ی شیر فلکی آب، عجب آسوده نشستی و روان شو بنما آب مهیا.

شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

پس علم کرد قد سرو دل آرا، به سرش تاج زمِغفِر که زدی طعنه به قیصر، به تنش کرده زره چشمه ی او تنگتر از چشم حسودان بد اختر، به کمر بست یکی تیغ مهندس به میان سرو، دو پیکر، به سردوش یک اسپر به مثل گنبد مینا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

پس ز اصطبل برون کرد، یکی توسن صرصر تک و ، فرخ رخ و طاووس دم و یال پر انبوه به پیکر چو یکی کوه، خط و خال چو آهو، که از شیهه ی او گوش فلک کر شد و رفتی به ثریا.

شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

پس بیاویخت بدوش دگر خویش، یکی مشک چو مشکی که بدی خشک تر از لعل لب ماه مدینه، گل گلزار سکینه، به فغان گفت که یا بنت اخا، ناله مکن، ضجّه مزن، ز آنکه عموی تو نمرده روم الحال کنم بهر تو من آب مهیا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

پور حیدر چو یکی مرغ سبک روح، مکان کرد روی عرشه ی زین، روح الامین، گفت که ای احسنت از آن مادر فرزانه، که آورد چو تو شیر دل و ناموری را که دو زانوش گذشتی ز سرو گوش فرس یکسره هی هی به تکاور زدی همچون علی عالی اعلی، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

پس به تعجیل سوی شط فرات آمده، مانند سکندر، زپی آب حیات آمده، آن شیر غضنفر، نظری کرد بر آن آب، که چون اشکم ماهی بزدی موج بفرمود که ای آب، عجب موج زنی، لیک نداری خبر از تشنگی عترت طاها، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

پس به تکبیر بزد نعره، همان شیر به جولان شد و در صحنه ی میدان شد و پاشید زهم لشکر کفار، یکی گفت که ای قوم گریزید که این است ابوالغزه، تُهَمتَن، لقبش ماه بنی هاشم و باشد پسر حیدر صفدر، شده منسوب به سقا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

* * *

از چه ای آب، عجب می روی، اما خبرت نیست، سکینه، گل گلزار مدینه، رخ مهش بفسرده، زعطش غش بنموده، آخر ای آب تویی مهریه فاطمه اما پسرش شد ز تو محروم، همان سید مظلوم، الهی که گل آلود شوی، تا به ابد (شوقی) غمدیده از این غم شده دیوانه و شیدا، شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.

برچسب‌ها:

بسمه تعالی
بسم رب العشق اغاز سخن
السلام ای یوسف بی پیرهن
السلام ای سومین مولای من
ای تو هم مجنون و هم لیلای ما
عشقت اتش میزند در سینه ها
با تو روشن می شود ائینه ها
شیر مادر باغمت آمیخته
در دل از روز تولد ریخته
ای عجین گردیده با جانم حسین (ع)
مینویسم از تو میخوانم حسین (ع)
قصه از عشق و جنون اغاز شد
از کنار شهر خون اغاز شد
......
خون و اتش موج میزد هر طرف
آمدند از راه -یاران – صف به صف
حماسهروی در روی هم امد خیر و شر
کربلا تکرار شد بار دگر
کربلا جاری است بر روی زمین
کل ارض کربلا یعنی همین
کربلا جاری است در طول زمان
کربلا یعنی نبردی جاودان
کربلا یعنی سرافرازی غرور
عزت و مردانگی ، عشق و شعور
کربلا یعنی عطش یعنی گذشت
کربلا فتح المبین ،والفجر هشت
......
ای برادرهای ایمانی سلام
با شمایم ، نور چشمان امام
یادتان هست آسمان دلتنگ بود
آری آری جنگ بود جنگ بود
بر دهان انگشت حیرت بود ، جنگ
ازمایشگاه غیرت بود ، جنگ
هر که در دل شور دیگر داشت ، رفت
عاشقی را خوب باور داشت ، رفت
رفت تا کاری ابوالفضلی (ع ) کند
رزم و پیکاری ابوالفضلی (ع) کند
بگذرد از .... ، بالاتر رود
بیشتر از پیش بالاتر رود
سیر از خود تا خدا دارد شهید
سر جدا پیکر جدا دارد شهید
آی مردم شور عاشوراست این
سوز و عشق و آی و واویلاست این
نبض عاشوراست در دست غدیر
ما همه سرمستیم ، سر مست غدیر
باز تکرار غدیری دیگر است
حیدر ما نیز شیری دیگر است
یا علی (ع) مصداق جاء الحق شدیم
مست از ان باده مطلق شدیم
یا علی (ع) ما فتح خیبر داشتیم
فتنه را از پیش رو برداشتیم
....
را حق همواره راهی ایمن است
هر کجا خورشید باشد روشن است
استخوان در چشم و خاری در گلوست
فتنه های دیگری در پیش روست
عده ای از حال خود غافل شدند
از کمینگاه اُحد غافل شدند
بر غنیمت ها که چنگ انداختند
باختند این امتحان را باختند
لاجرم ان جاده دست انداز شد
یک مسیر انحرافی باز شد
یک طرف نیرنگ و عمر وعاص ها
یک طرف اما سکوت خاص ها
هر دو بی رحمانه بر ما تاختند
قلب مولا را به درد انداختند
.....
یا علی ای مقتدای خاص و عام
یا علی ای حجتت بر ما تمام

عده ای راه از تو کج کردند باز
با تو نه با خویش لج کردند باز
از نفس افتاده در رخوت شدند
تا اسیر قدرت و ثروت شدند
خواب یا بیدار خر خر میکنند
مهدویت را تمسخر میکنند
شمع بیت المال میسوزد هنوز
کیست آنکس کیسه میدوزد هنوز
و ای بر انها که پیمان بشکنند
هم نمک خورده نمکدان بشکنند
......
حوریان دیو سیرت کیستند
این خواص بی بصیرت کیستند
غرق در خواب زمستانی شدند
پیرو اسلام ایرانی شدند
کیستند اینان ،علی را منکرند
هم ولایت هم ولی را منکرند
کیستند این نارفیقان کیستند ؟
ظاهرا از ما ولی با ما نیستند
شهوت قدرت به دل گر ریشه کرد
کی خدا را میشود اندیشه کرد
اه ای ناباوران خیره سر
ای کج اندیشان از خود بی خبر
......
شاخه ای بودید و اخر خم شدید
شیر بی یال و دم و اشکم شدید
گر که حزب الله یاری کرده تان
ذیل بودید و به صدر آوردتان
گر بسیجی ها به میدان آمدند
مردم از هر قشر هم پیمان شدند
جمله از مهر ولایت بود و بس
نه شما نه دیگران نه هیچکس
خلق با امر ولی شد یارتان
تا گره را باز کرد از کارتان
تا شما اینگیونه قدرت یافتید
وای من ، روی از علی برتافتید
.....
زخم خورد از تیغ تان احساس ها
شرمتان باد ای نمک نشناس ها
قلب مولی را نشاید خون کنید
پنبه را از گوش خود بیرون کنید
جز ولایت راه دیگر باطل است
هر که زین ره دور شد پا در گِل است
یا علی صفین را تکرار کن
چشم این خواب آلوده را بیدار کن
باز کن پیوند این شالوده را
مشت این فوم ریا الوده را
یا علی مستان سلامت میکنند
امر فرمائیُ قیامت میکنند
سر خوش از جام الستت میشوند
خورده نا خورده مستت میشوند
یا علی جان با تو پیمان بسته ایم
عهد با شیرازه جان بسته ایم
با سر انگشتت به جوش اییم ما
مثل طوفان در خروش اییم ما
چون نمام مقصد ما مکتب است
راه ما راه حسین و زینب است
این دو روز تلخ هم گردد تمام
پس چه جای خوف باشد ...و السلام

برچسب‌ها:

جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید

بگوئید مادرش لیلا بیایید.مباشد مادرش لیلا بیایید.تماشای قد اکبر نمایید.

جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید

بگویید عمه ش زینب بیایید. علی را بر در خیمه رساند

خدا داند که من طاقت ندارم.علی را بر در خیمه رسانم

علی جان چراغ شام تارم.فراقت برده آرام و قرارم

نچیدم حجلگاه شادی تو.ندیدم من شب دامادی تو

امیدم بود تو در هنگام پیری.عصای پیری مادر بگیری

به امیدی علی اکبر بیایید.در غم بر رخ لیلا گشاید

جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید

بگویید عمه ش زینب بیایید. علی را بر در خیمه رساند

خدا داند که من طاقت ندارم.علی را بر در خیمه رسانم

منو یاذ قد شمشادی تو. منو ناکامی و ناشادی تو

منو یاد لب خشکیده ی تو.منو سوز دل تپدیده ی تو

منو اون زخمهای بی حسابت.منو اون پیکر در خون خضابت.

جوانان بنی هاشم بیایید - علی را بر در خیمه رسانید

برچسب‌ها: